غربت پاییز

به غربت پاییز دچاری وقتی

در دوراهی های زندگی مسیر محبت را برگزینی و در پایان جز خزان نباشد نصیبت.

که از سکوتت، شورت احساست، جز پشیمانی هیچ عایدت نیست.

انها ک امیدت بودند ناامیدت کنند.

روزی که برای تغییر باورهایت دیر است.

برای بی احساس بودن. برای بی عار بودن. برای ریا داشتن. برای دروغ...برای ظلم..برای ساده نبودن..برای همرنگی با جامعه...

و این وسط هیچ مهم نیست باورهای تو...توی تنها...باورهای تو در این دنیا ارزشی ندارد. جز دراشعار سهراب و کتابهای خاک خورده گوشه انبار..

اینروزها مردم سلیقه شان تغییر کرده.

انچه تو برای اثباتش جنگیده ای بیثمر بوده... غریبم.غریب بین مردم

برچ