یا مهدی جان

آه چون با ناله سودا میشود .

رازِ مکنونش , هویدا میشود .

عاشقان دانند , در گلزارِ عشق .

هر کسی دل باخت , شیدا میشود .

آفتِ جان است , دردِ انتظار .

لاجرم , با آن مدارا میشود .

غم مخور ای دل , که آن درِِّ گران .

چون شدی جوینده , پیدا میشود .

یوسفِ ثانی , ظهورش دیر نیست .

گر نشد امروز , فردا میشود .

جمعه ای , در جمکرانِ شهرِ قم .

جشنِ اسقبال , برپا میشود .

کلبه یِ احزانِ ما , با لطفِ حق .

چون گلستان و مصفّا میشود .

رعشه هایِ عطرِ آن پیراهنش .

شامه انگیز و فرحزا میشود .

چشمِ نا بینایِ رؤیاهایِ ما .

بر رخِ دلدار , بینا میشود .

بی گنه گرگ , از مظانِ اتّهام .

سرفرازانه , مبرّا میشود .

ای خدا , ای خالقِ لیل و نهار .

این گره , با دستِ تو وا میشود .

تلخیِ کامت , عظیما عنقریب .

با ظهورِ او , شکرخا میشود .